Ла́вы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́вы
Р. Ла́ў
Ла́ваў
Д. Ла́вам
В. Ла́вы
Т. Ла́вамі
М. Ла́вах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ла́ва

‘мэбля; падземная горная вырабатка; вялікі аднаслойны масіў чаго-н.; баявы парадак конніцы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́ва ла́вы
Р. ла́вы ла́ў
Д. ла́ве ла́вам
В. ла́ву ла́вы
Т. ла́вай
ла́ваю		 ла́вамі
М. ла́ве ла́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

распла́ў, -ла́ву, мн. -ла́вы, -ла́ваў, м. (спец.).

Рэчыва ў расплаўленым стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́ва

‘расплаўленая мінеральная маса; нястрымная маса каго-, чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ла́ва
Р. ла́вы
Д. ла́ве
В. ла́ву
Т. ла́вай
ла́ваю
М. ла́ве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

танта́лаў: ~лавы му́кі танта́ловы му́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускра́й², -ю, мн. -і, -яў, м. (разм.).

Тое, што і ускраек.

На ўскраі лесу.

Легчы на ў. лавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фераспла́ў, -ла́ву, мн. -ла́вы, -ла́ваў, м. (спец.).

Сплаў жалеза з якім-н. іншым элементам.

|| прым. фераспла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымасці́цца, -машчу́ся, -мо́сцішся, -мо́сціцца; зак. (разм.).

Размясціцца, уладкавацца (у нязручным месцы).

П. на краі лавы.

|| незак. прымо́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кракадзі́лаў крокоди́лий; крокоди́лов;

◊ ~лавы слёзы — крокоди́ловы слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўтакла́ў, -ла́ва, мн. -ла́вы, -ла́ваў, м.

Герметычная пасудзіна для награвання чаго-н. пад высокім ціскам, ужыв. для ажыццяўлення розных фізіка-хімічных працэсаў.

|| прым. аўтакла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)