кіргі́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіргі́зскі кіргі́зская кіргі́зскае кіргі́зскія
Р. кіргі́зскага кіргі́зскай
кіргі́зскае		 кіргі́зскага кіргі́зскіх
Д. кіргі́зскаму кіргі́зскай кіргі́зскаму кіргі́зскім
В. кіргі́зскі (неадуш.)
кіргі́зскага (адуш.)		 кіргі́зскую кіргі́зскае кіргі́зскія (неадуш.)
кіргі́зскіх (адуш.)
Т. кіргі́зскім кіргі́зскай
кіргі́зскаю		 кіргі́зскім кіргі́зскімі
М. кіргі́зскім кіргі́зскай кіргі́зскім кіргі́зскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіргі́зскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Кіргізіі, кіргізаў, належыць ім. Кіргізскі стэп. Кіргізская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіргі́зы, -аў, адз. -гіз, -а, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае карэннае насельніцтва Рэспублікі Кыргызстан.

|| ж. кіргі́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.

|| прым. кіргі́зскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кирги́зский кіргі́зскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)