кіма́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кіма́ру кіма́рым
2-я ас. кіма́рыш кіма́рыце
3-я ас. кіма́рыць кіма́раць
Прошлы час
м. кіма́рыў кіма́рылі
ж. кіма́рыла
н. кіма́рыла
Загадны лад
2-я ас. кіма́р кіма́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кіма́рачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кіма́рыць ’спаць’ (Мат. Гом.). Гл. кемнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Кірну́ць ’падрамаць, паспаць удзень’ (Сцяшк. Сл.). Ад *кімарнуць да кімарыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)