кіма́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кіма́ру |
кіма́рым |
| 2-я ас. |
кіма́рыш |
кіма́рыце |
| 3-я ас. |
кіма́рыць |
кіма́раць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
кіма́рыў |
кіма́рылі |
| ж. |
кіма́рыла |
| н. |
кіма́рыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
кіма́р |
кіма́рце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
кіма́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Кіма́рыць ’спаць’ (Мат. Гом.). Гл. кемнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кірну́ць ’падрамаць, паспаць удзень’ (Сцяшк. Сл.). Ад *кімарнуць да кімарыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
kimać
незак. разм. дрыхнуць, кімарыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)