Verbum

◎ Ківе́ль ’аб хуткім ківанні’ (Мядзв.). Да ківаць (гл.). Утварэнне пры дапамозе суфікса -ель, які выражае значэнне аддзеяслоўнага назоўніка разавага дзеяння. Параўн. штурхель ад штурхаць, таўхель ад таўхаць (Сцяцко, Афікс. наз., 86).

◎ Ківу́ль ’хуткі аднаразовы рух’ (Нас.). Гл. ківель, ківаць.

◎ Ківу́нь — ііра падачу знака кіўком (Нар. лекс.). Гл. ківель, ківаць.

Кідзе́ль ’аб хуткім кіданні’ (Нас., Сл. паўн.-зах., Янк. II). Параўн. ківель (гл.). Да кідаць (гл.).