ку́чары
‘кучаравыя валасы’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
ку́чары |
| Р. |
ку́чараў |
| Д. |
ку́чарам |
| В. |
ку́чары |
| Т. |
ку́чарамі |
| М. |
ку́чарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ку́чары, -аў (разм.).
Кучаравыя або завітыя валасы.
|| памянш. кучара́вінкі, -нак, адз. -нка, -і, ДМ -нцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ку́чары, -раў ед. нет, разг. ку́дри
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́чары, ‑аў; адз. няма.
Разм. Кучаравыя або завітыя валасы. Маладая жанчына з прыгожым тварам, з белакурымі кучарамі, крыху напушчанымі на шыракаваты лоб, нечым прывабіла не старога яшчэ палкоўніка. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ку́чары ’кучаравыя або завітыя валасы’ (ТСБМ, ТС). Укр. кучери, рус. кучери ’тс’. Параўн. чэш. kučera, славац. kučera ’кудзер’. Супастаўленне з кука (гл.) і лат. kauka ’чуб’ непераканаўчае (параўн. Бернекер, 637; Траўтман, 121).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кучара́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.
Пра валасы: віцца, закручвацца ў кучары.
Валасы на скронях кучаравяцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ку́дри ку́чары, -раў ед. нет;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ку́дры ’кучары’ (Яруш., Бяльк.). Да кудзер (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кучара́ўка ’жоўтая вяргіня’ (Ян.). Да кучары (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кучара́віцца, ‑віцца; незак.
Віцца, закручвацца ў кучары (пра валасы). Валасы кучаравіліся з-пад шапкі. Чорны. / Пра пышную зялёную расліннасць. На балоце там і тут кучаравіліся кусты лазы. Мележ. / Пра дым, туман, хмары. Над .. высачэзнымі вежамі-трубамі кучаравіцца рыжы дым. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)