ку́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ку́ст кусты́
Р. куста́ кусто́ў
Д. кусту́ куста́м
В. ку́ст кусты́
Т. кусто́м куста́мі
М. кусце́ куста́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

клубні́чнік, -у, м., зб.

Травяністыя кусты клубніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ракі́тнік, -у, м.

Зараснік ракіты, кусты ракіты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабжына́ць сов. (о многом) обжа́ть;

п. кусты́ — обжа́ть кусты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляшчэ́ўнік і ляшчы́ннік, -у, м.

Зараснік, кусты ляшчыны; арэшнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыпшы́ннік, -у, м., зб.

Кусты, зараснік шыпшыны.

Густы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куст​I куст, род. куста́ м.;

◊

спря́таться в кусты́ схава́цца ў кусты́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кусто́ўе, -я, н., зб.

Кусты (у 1 знач.).

Разраслося к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́гаднік

‘месца, дзе растуць ягады; ягадныя кусты’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. я́гаднік я́гаднікі
Р. я́гадніку я́гаднікаў
Д. я́гадніку я́гаднікам
В. я́гаднік я́гаднікі
Т. я́гаднікам я́гаднікамі
М. я́гадніку я́гадніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ні́цы, -ая, -ае.

Пра дрэвы, кусты: з доўгімі звісаючымі галінамі.

Ніцыя лозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)