кусты́ Звычайна альховы зараснік; драбналессе (БРС). Тое ж кустаўні́к, кустоўнік, кусцянкі́, кусцяўё, кустоўе, кусточча, кусце́ўя, шалы́знік (Слаўг.), ку́сце (Крыч.), кусцё (Паст.), кусты́ (Крыч., Маз., Нясв.), куста́рнік (Нясв., Слаўг., Шчуч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

клубні́чнік, -у, м., зб.

Травяністыя кусты клубніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ракі́тнік, -у, м.

Зараснік ракіты, кусты ракіты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паабжына́ць сов. (о многом) обжа́ть;

п. кусты́ — обжа́ть кусты́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ляшчэ́ўнік і ляшчы́ннік, -у, м.

Зараснік, кусты ляшчыны; арэшнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шыпшы́ннік, -у, м., зб.

Кусты, зараснік шыпшыны.

Густы ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

куст​I куст, род. куста́ м.;

◊

спря́таться в кусты́ схава́цца ў кусты́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кусто́ўе, -я, н., зб.

Кусты (у 1 знач.).

Разраслося к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ні́цы, -ая, -ае.

Пра дрэвы, кусты: з доўгімі звісаючымі галінамі.

Ніцыя лозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

парасцярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Расцерабіць усё, многае.

П. кусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)