ку́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рка ку́ркі
Р. ку́ркі ку́рак
Д. ку́рцы ку́ркам
В. ку́рку ку́рак
Т. ку́ркай
ку́ркаю		 ку́ркамі
М. ку́рцы ку́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ку́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Памянш.-ласк. да курыца; невялікая курыца. Дзетак узгадаваць — не курак пасклікаць. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ку́рка ’цюльпан, Tulipa’ (Касп.). Да кура (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гашэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Прыстасаванне ў агнястрэльнай зброі для спуску курка.

Націснуць на гашэтку.

|| прым. гашэ́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куро́к куркі́
Р. курка́ курко́ў
Д. курку́ курка́м
В. куро́к куркі́
Т. курко́м курка́мі
М. курку́ курка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бескурко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не мае курка. Бескурковая дубальтоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

курко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курка. Курковая спружына. // З курком. Курковая стрэльба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лызню́ха ’птушка курка’ (пін., КЭС). Да лазну́ха (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Раптоўна адчуць страх, боязь. Міхась спалохаўся, адхапіў палец ад курка — аўтамат сціх. Якімовіч. Марыя спалохалася, ухапіла яго кволую руку. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гашэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кручок у агнястрэльнай зброі для спуску ўзведзенага курка. Схаваўшы галаву за шчыт, кулямётчык націснуў па гашэтку, і «Максім» засакатаў. Дудо.

[Фр. gachette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)