ку́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́рка ку́ркі
Р. ку́ркі ку́рак
Д. ку́рцы ку́ркам
В. ку́рку ку́рак
Т. ку́ркай
ку́ркаю
ку́ркамі
М. ку́рцы ку́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)