ку́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ку́рка | ку́ркі | |
ку́ркі | ку́рак | |
ку́рцы | ку́ркам | |
ку́рку | ку́рак | |
ку́ркай ку́ркаю |
ку́ркамі | |
ку́рцы | ку́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)