Куляшы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Куляшы́ | |
| Куляша́м | |
| Куляшы́ | |
| Куляша́мі | |
| Куляша́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Куляшы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Куляшы́ | |
| Куляша́м | |
| Куляшы́ | |
| Куляша́мі | |
| Куляша́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Вярцёл ’завостраная палка, на якой смажыцца сала’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ На́вуж ’наўскапыта, галопам’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
удво́х,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбе́давец, ‑даўца,
Член камітэта беднаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глушцо́ў, ‑ова.
Які належыць глушцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дранку́ля, ‑і,
Круглая свінцовая паляўнічая куля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тысячаго́дні, ‑яя, ‑яе.
Тое, што і тысячагадовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арахо́ўнік, ‑у,
Тое, што і арэшнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бескары́сна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)