кулды́каць

‘куляцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кулды́каю кулды́каем
2-я ас. кулды́каеш кулды́каеце
3-я ас. кулды́кае кулды́каюць
Прошлы час
м. кулды́каў кулды́калі
ж. кулды́кала
н. кулды́кала
Загадны лад
2-я ас. кулды́кай кулды́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кулды́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Кулды́каць 1 ’куляцца’ (Шпіл.). Гл. кулдыка.

◎ Кулды́каць 2 ’невыразна гаварыць’ (Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг.). Гл. кулдыка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кы́ркаць

‘кулдыкаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кы́ркаю кы́ркаем
2-я ас. кы́ркаеш кы́ркаеце
3-я ас. кы́ркае кы́ркаюць
Прошлы час
м. кы́ркаў кы́ркалі
ж. кы́ркала
н. кы́ркала
Загадны лад
2-я ас. кы́ркай кы́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кы́ркаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Кулды́ка ’чалавек, які хутка гаворыць’ (Мат. Маг.). Першапачатковае значэнне ’кульгавы чалавек’. Параўн. семантычны пераход ’спатыкацца’ > ’запінацца’ (кулдыкаць©Жул- дыкаць 2). Фармальна ўтварэнне гэтага слова можна растлумачыць як кантамінацыі кульгаць (гл.) і хадыка. Параўн. калдыка. Ненадзейныя паралелі ў Фасмера (2, 288).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)