◎ Кулды́каць 1 ’куляцца’ (Шпіл.). Гл. кулдыка.
◎ Кулды́каць 2 ’невыразна гаварыць’ (Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг.). Гл. кулдыка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)