Куба́нь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Куба́нь
Р. Куба́ні
Д. Куба́ні
В. Куба́нь
Т. Куба́нню
М. Куба́ні

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Куба́нь Куба́нь, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Закуба́нь, зыкуба́нь ’невялікая затока на рацэ’ (Бяльк.). Гл. закаба́іна. Пры функцыяніраванні слова не выключана другаснае супастаўленне з уласнай назвай р. Кубань.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)