крыўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
крыўля́ю |
крыўля́ем |
| 2-я ас. |
крыўля́еш |
крыўля́еце |
| 3-я ас. |
крыўля́е |
крыўля́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
крыўля́ў |
крыўля́лі |
| ж. |
крыўля́ла |
| н. |
крыўля́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
крыўля́й |
крыўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
крыўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Крыўля́ць ’крывіць, выгінаць’ (Др.-Падб.). Гл. крывы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Крыўля́цца 1 ’зайздросціць, адносіцца з пагардай’ (Жыв. сл.). Гл. крыўляцца 2.
Крыўля́цца 2 ’рабіць ненатуральныя рухі цела, грымасы’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крыўляць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)