Крыўля́цца1 ’зайздросціць, адносіцца з пагардай’ (Жыв. сл.). Гл. крыўляцца2.

Крыўля́цца2 ’рабіць ненатуральныя рухі цела, грымасы’ (ТСБМ, КЭС, лаг.). Гл. крыўляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)