крыжаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| крыжаві́к | ||
| крыжавіка́ | крыжавіко́ў | |
| крыжавіку́ | крыжавіка́м | |
| крыжавіка́ | крыжавіко́ў | |
| крыжавіко́м | крыжавіка́мі | |
| крыжавіку́ | крыжавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)