крыжавікі́

т. 8, с. 502

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

крыжаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. крыжаві́к крыжавікі́
Р. крыжавіка́ крыжавіко́ў
Д. крыжавіку́ крыжавіка́м
В. крыжавіка́ крыжавіко́ў
Т. крыжавіко́м крыжавіка́мі
М. крыжавіку́ крыжавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)