крыжаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
крыжаві́к | крыжавікі́ | |
крыжавіка́ | крыжавіко́ў | |
крыжавіку́ | крыжавіка́м | |
крыжавіка́ | крыжавіко́ў | |
крыжавіко́м | крыжавіка́мі | |
крыжавіку́ | крыжавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)