кры́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кры́га |
кры́гі |
| Р. |
кры́гі |
кры́г |
| Д. |
кры́зе |
кры́гам |
| В. |
кры́гу |
кры́гі |
| Т. |
кры́гай
кры́гаю |
кры́гамі |
| М. |
кры́зе |
кры́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кры́га¹, -і, ДМ кры́зе, мн. -і, крыг, ж.
Ільдзіна на рацэ, на возеры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кры́га², -і, ДМ кры́зе, мн. -і, крыг, ж.
Рыбалоўная сетка, якой ловяць рыбу ўдвух, ідучы бродам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кры́га I ж. льди́на (на реке, на море)
кры́га II ж. бре́день м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кры́га 1, ‑і, ДМ крызе; Р мн. крыг; ж.
Ільдзіна на рацэ, на возеры. З глухім шумам і скрыгатам, напаўзаючы адна на адну, плылі вялізныя крыгі. Краўчанка.
кры́га 2, ‑і, ДМ крызе; Р мн. крыг; ж.
Рыбалоўная снасць у выглядзе двух рухомых палазоў з сеткамі, якой ловяць рыбу ў неглыбокіх зарослых месцах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кры́га 1 ’льдзіна на рацэ’ (ТСБМ, Яруш., Сержп. Пр., Сцяшк., Мат. АС, Гарэц., Грыг., Бяльк., Яшк., ТС, Ян., Янк. II, Касп., Нас.). Укр. крига, рус. (зах. і паўдн.) крыга ’тс’. Польск. kryha запазычана з беларускай мовы, славац. kryha — з украінскай. Фактычна беларуска-ўкраінская інавацыя. Да прасл. ьkra ’тс’, якое атрымала суфіксацыю ‑iga, што дало ьkr‑iga. Гл. SP, 1, 66. Параўн. Слаўскі, 3, 41–42.
Кры́га 2 ’пала ў кажусе’ (ЭШ). Параўн. крыга 3 (гл.).
Кры́га 3 ’рыбалоўная снасць у выглядзе двух рухомых палазоў з сеткамі’ (ТСБМ, Нас., Касп., Рам., Дэмб. 1, Крыв., Янк. I, З нар. сл., Маш., ТС, Ян.). Ст.-бел. крига, крыга ’прылада для лоўлі рыбы’. Запазычанне з с.-в.-ням. kriege ’тс’ (Булыка, Запазыч., 176).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дрейфу́ющий прил. дрэйфу́ючы;
дрейфу́ющая льди́на дрэйфу́ючая кры́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ільдзі́на і (пасля галосных) льдзі́на, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.
Глыба лёду, крыга.
|| памянш. ільдзі́нка і (пасля галосных) льдзі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дрэйфу́ючы
1. прил. дрейфу́ющий;
~чая кры́га — дрейфу́ющая льди́на;
2. деепр. дрейфу́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
льди́на ільдзі́на, -ны ж., (после гласных) льдзі́на, -ны ж.; (плавучая) кры́га, -гі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)