Verbum

анлайнавы слоўнік

кры́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	кры́га	кры́гі
Р.	кры́гі	кры́г
Д.	кры́зе	кры́гам
В.	кры́гу	кры́гі
Т.	кры́гай кры́гаю	кры́гамі
М.	кры́зе	кры́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кры́га¹, -і, ДМ кры́зе, мн. -і, крыг, ж.

Ільдзіна на рацэ, на возеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кры́га², -і, ДМ кры́зе, мн. -і, крыг, ж.

Рыбалоўная сетка, якой ловяць рыбу ўдвух, ідучы бродам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кры́га I ж. льди́на (на реке, на море)

кры́га II ж. бре́день м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́га ¹, ‑і, ДМ крызе; Р мн. крыг; ж.

Ільдзіна на рацэ, на возеры. З глухім шумам і скрыгатам, напаўзаючы адна на адну, плылі вялізныя крыгі. Краўчанка.

кры́га ², ‑і, ДМ крызе; Р мн. крыг; ж.

Рыбалоўная снасць у выглядзе двух рухомых палазоў з сеткамі, якой ловяць рыбу ў неглыбокіх зарослых месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кры́га,

прылада для лоўлі рыбы.

т. 8, с. 501

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кры́га ж Éisscholle -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

крыга

Том: 16, старонка: 191.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Кры́га ₁ ’льдзіна на рацэ’ (ТСБМ, Яруш., Сержп. Пр., Сцяшк., Мат. АС, Гарэц., Грыг., Бяльк., Яшк., ТС, Ян., Янк. II, Касп., Нас.). Укр. крига, рус. (зах. і паўдн.) крыга ’тс’. Польск. kryha запазычана з беларускай мовы, славац. kryha — з украінскай. Фактычна беларуска-ўкраінская інавацыя. Да прасл. ьkra ’тс’, якое атрымала суфіксацыю ‑iga, што дало ьkr‑iga. Гл. SP, 1, 66. Параўн. Слаўскі, 3, 41–42.

Кры́га ₂ ’пала ў кажусе’ (ЭШ). Параўн. крыга ₃ (гл.).

Кры́га ₃ ’рыбалоўная снасць у выглядзе двух рухомых палазоў з сеткамі’ (ТСБМ, Нас., Касп., Рам., Дэмб. 1, Крыв., Янк. I, З нар. сл., Маш., ТС, Ян.). Ст.-бел. крига, крыга ’прылада для лоўлі рыбы’. Запазычанне з с.-в.-ням. kriege ’тс’ (Булыка, Запазыч., 176).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кры́га

1. Сухая і цвёрдая глыба зямлі на раллі (Нясв., Слаўг.).

2. Вялікая льдзіна на рацэ (БРС).

3. Ледаход на рацэ (Дзятлавіцкая вол. Гом. пав. Радч., стар. XI). Тое ж крыгалом (Слаўг.), крыгоміца, кры́жніца (Касп., Уш.), кры́ж'е (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)