крывяны́, -а́я, -о́е.
1.
2. Які складаецца з крыві.
3. Прыгатаваны з крыві, з крывёю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крывяны́, -а́я, -о́е.
1.
2. Які складаецца з крыві.
3. Прыгатаваны з крыві, з крывёю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крывя́нка, -і,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крывяны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да крыві (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крывяны́
прыметнік, адносны
| крывяны́ | крывяно́е | крывяны́я | ||
| крывяно́га | крывяно́й крывяно́е |
крывяно́га | крывяны́х | |
| крывяно́му | крывяно́й | крывяно́му | крывяны́м | |
| крывяны́ ( крывяно́га ( |
крывяну́ю | крывяно́е | крывяны́я ( крывяны́х ( |
|
| крывяны́м | крывяно́й крывяно́ю |
крывяны́м | крывяны́мі | |
| крывяны́м | крывяно́й | крывяны́м | крывяны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
крывя́нка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жо́ўты, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае афарбоўку аднаго з сямі асноўных колераў спектра — сярэдняга паміж аранжавым і зялёным; колеру яечнага жаўтка, золата.
2.
3. Як састаўная частка некаторых батанічных, медыцынскіх, мінералагічных назваў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)