кручи́на ж., фольк. журба́, -бы́ ж.; (печаль) сму́так, -тку м., марко́та, -ты ж.; (тоска) туга́, -гі́ ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
журба́ ж. грусть, печа́ль, кручи́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Кручы́на ’сум’ (Бяльк.). Укр. кручина, рус. кручина ’тс’. Параўн. далей рус.-ц.-слав. кручина ’жоўць; эпілепсія’, польск. kręcz ’сутаргі’, славен. kročiti ’выгібацца’. Зводзіцца да першаснага kręto (< kręgъ) (Слаўскі, 3, 102). Параўн. кругі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
журбо́та ж., разг. грусть, печа́ль, кручи́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марко́та ж. печа́ль, грусть, кручи́на; уны́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сму́так, -тку м. грусть ж., печа́ль ж., скорбь ж., тоска́ ж., кручи́на ж.;
◊ сусве́тны с. — мирова́я скорбь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ту́га нареч.
1. в разн. знач. ту́го;
т. запле́сці — ту́го заплести́;
спра́ва пасо́ўваецца т. — де́ло подвига́ется ту́го;
2. ту́го, пло́тно; см. тугі́ 2;
3. в знач. безл. сказ. ту́го, тру́дно;
яму́ прыйшло́ся т. — ему́ пришло́сь ту́го (тру́дно)
туга́ ж. печа́ль, кручи́на; тоска́; уны́ние ср., скорбь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)