кручи́на ж., фольк. журба́, -бы́ ж.; (печаль) сму́так, -тку м., марко́та, -ты ж.; (тоска) туга́, -гі́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кручина

Том: 16, старонка: 186.

img/16/16-186_0907_Кручина.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

кручи́нушка фольк., см. кручи́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

журба́ ж. грусть, печа́ль, кручи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кручы́на ’сум’ (Бяльк.). Укр. кручина, рус. кручина ’тс’. Параўн. далей рус.-ц.-слав. кручина ’жоўць; эпілепсія’, польск. kręcz ’сутаргі’, славен. kročiti ’выгібацца’. Зводзіцца да першаснага kręto (< kręgъ) (Слаўскі, 3, 102). Параўн. кругі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

журбо́та ж., разг. грусть, печа́ль, кручи́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марко́та ж. печа́ль, грусть, кручи́на; уны́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сму́так, -тку м. грусть ж., печа́ль ж., скорбь ж., тоска́ ж., кручи́на ж.;

сусве́тны с. — мирова́я скорбь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Quam difficile est crimen non prodere vultu

Як цяжка не выдаць злачынства тварам.

Как трудно не выдать преступление лицом.

бел. Відаць па вочках, хто ходзіць па ночках. Хто куры краў, у таго і рукі трасуцца.

рус. На воре шапка горит. Что в сердце варится, на лице не утаится. Видна печаль по ясным очам, а кручина по белу лицу. Кто чесночку поел ‒ сам скажется.

фр. Pécheur a toujours peur (Грешник всегда боится).

англ. If the hat fits you, wear it (Если шапка по твоей голове ‒ надевай).

нем. Dem Diebe brennt die Mütze auf dem Kopf (На воре шапка горит). Getroffener Hund bellt (Раненая собака лает).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

БО́БЫШАЎ Міхаіл Паўлавіч

(19.11.1885, в. Пагарэлае Цвярской вобл. — 7.7.1964),

рускі тэатр. мастак і педагог. Нар. мастак Расіі (1961). Скончыў Вучылішча тэхн. малявання Штыгліца ў Пецярбургу (1907). Выкладаў у Ленінградскай АМ (з 1926, праф. з 1939), Маскоўскім маст. ін-це (1943—47). Створаныя ім дэкарацыі і касцюмы вылучаюцца тонкім пачуццём стылю, дэкар. графічнасцю. Сярод аформленых ім спектакляў: «Залаты пеўнік» М.Рымскага-Корсакава ў Малым Петраградскім акад. т-ры (1923), «Рыгалета» Дж.Вердзі ў Оперным т-ры імя К.С.Станіслаўскага ў Маскве (1939), «Медны коннік» Р.Гліэра ў Ленінградскім т-ры оперы і балета і Вял. т-ры ў Маскве (1949), «Карсар» А.Адана ў Кіеўскім т-ры оперы і балета (1956). У Дзярж. т-ры оперы і балета БССР аформіў оперу «Князь Ігар» А.Барадзіна (1934), балеты «Капелія» Л.Дэліба (1935) і «Канёк-Гарбунок» Ц.Пуні (1936).

Літ.:

Кручина-Богданов В.И. М.П.Бобышов. М., 1957.

т. 3, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)