кру́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
кру́та круце́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кру́та I нареч.

1. (обрывисто, резко) кру́то;

бе́раг к. абрыва́ецца — бе́рег кру́то обрыва́ется;

к. павярну́ць упра́ва — кру́то поверну́ть впра́во;

2. (трудно) кру́то, ту́го;

к. яму́ прыйшло́ся — кру́то (ту́го) ему́ пришло́сь;

3. (строго, жестоко) кру́то;

к. з ім абышлі́ся — кру́то с ним поступи́ли

кру́та II нареч.

1. кру́то;

к. зва́ранае яйцо́ — кру́то сва́ренное яйцо́;

2. ту́го, кре́пко;

к. ссука́ць — ту́го (кре́пко) ссучи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́та,

Прысл. да круты.

•••

Крута прыходзіцца гл. прыходзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кру́та 1 ’хутка, скора’ (Нар. лекс., Бяльк., ТС). Параўн. круч (гл.).

Кру́та 2 ’кружалы, калаўрот, крутарэлі’ (Шат.). Гл. крутарэлі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крута...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «круты» (у 1 знач.), напрыклад: крутарогі, крутаплечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кру́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кру́т кру́ты
Р. кру́та кру́таў
Д. кру́ту кру́там
В. кру́та кру́таў
Т. кру́там кру́тамі
М. кру́це кру́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кру́то​I нареч.

1. (обрывисто) кру́та, стро́мка;

2. (резко, внезапно) кру́та;

3. (строго) кру́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укруту́ю, прысл.

Крута, да цвёрдага стану (пра спосаб варкі яек).

Яйкі варылі ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вкруту́ю нареч. кру́та, укруту́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́ма², прысл.

1. Крута ўверх.

Дарога пайшла с. ўверх.

2. перан. Рэзка, рашуча.

С. спыніць гаворку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)