Кру́та1 ’хутка, скора’ (Нар. лекс., Бяльк., ТС). Параўн. круч (гл.).

Кру́та2 ’кружалы, калаўрот, крутарэлі’ (Шат.). Гл. крутарэлі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)