крупі́на, -ы, мн. -ы, -пі́н, ж.
Асобнае зерне круп.
◊
Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай (разм., жарт.) — пра вельмі рэдкую страву.
|| памянш. крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крупі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
крупі́на |
крупі́ны |
| Р. |
крупі́ны |
крупі́н |
| Д. |
крупі́не |
крупі́нам |
| В. |
крупі́ну |
крупі́ны |
| Т. |
крупі́най
крупі́наю |
крупі́намі |
| М. |
крупі́не |
крупі́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
крупі́на ж. (отдельное зерно крупы) крупи́нка;
◊ к. за ~най ганя́ецца з дубі́най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крупі́на, ‑ы, ж.
Асобнае зерне круп.
•••
Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай — пра вельмі рэдкую страву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. гл. крупіна.
2. Дробная часцінка чаго-н.
К. снегу.
3. перан. Вельмі малая колькасць чаго-н.
Хоць бы к. надзеі.
Ні крупінкі праўды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
градавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да граду. Градавая крупіна. // Які нясе град; з градам. Ідзі ў чыстае ты поле, Градавая хмара. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крупі́нка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Памянш. да крупіна; маленькая крупіна.
2. Дробная часцінка чаго‑н. З сосен ападалі на тратуар ледзяныя крупінкі інею. Грамовіч. // перан. Пра вельмі малую колькасць чаго‑н. [Наталля:] Шчаслівая тым, што я патрэбны чалавек, што магу несці хоць крупінку цяжару, які лёг на плечы народа. Крапіва. У Ганны Сяргееўны яшчэ была крупінка надзеі, і яна рашыла трымацца да канца. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дубі́на ж., прям., перен. дубина;
◊ крупі́на за крупі́най ганя́ецца з ~най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ганя́цца несов.
1. (бежать, преследуя, догоняя) гоня́ться;
г. за за́йцам — гоня́ться за за́йцем;
2. разг. (стремиться, желая достичь, заполучить) гоня́ться;
г. за до́ўгім рублём — гоня́ться за дли́нным рублём;
г. за мо́днымі рэ́чамі — гоня́ться за мо́дными веща́ми;
3. страд. гоня́ться;
◊ крупі́на за крупі́най ганя́ецца з дубі́най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)