крупі́на, -ы, мн. -ы, -пі́н, ж.

Асобнае зерне круп.

◊

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай (разм., жарт.) — пра вельмі рэдкую страву.

|| памянш. крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крупі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. крупі́на крупі́ны
Р. крупі́ны крупі́н
Д. крупі́не крупі́нам
В. крупі́ну крупі́ны
Т. крупі́най
крупі́наю		 крупі́намі
М. крупі́не крупі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

крупі́на ж. (отдельное зерно крупы) крупи́нка;

◊ к. за ~най ганя́ецца з дубі́най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крупі́на, ‑ы, ж.

Асобнае зерне круп.

•••

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай — пра вельмі рэдкую страву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́на ж

1. Körnchen n -s, -;

2. перан Körnchen n (чаго-н von D) ein bíss¦chen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. крупіна.

2. Дробная часцінка чаго-н.

К. снегу.

3. перан. Вельмі малая колькасць чаго-н.

Хоць бы к. надзеі.

Ні крупінкі праўды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

градавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да граду. Градавая крупіна. // Які нясе град; з градам. Ідзі ў чыстае ты поле, Градавая хмара. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крупі́нка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Памянш. да крупіна; маленькая крупіна.

2. Дробная часцінка чаго‑н. З сосен ападалі на тратуар ледзяныя крупінкі інею. Грамовіч. // перан. Пра вельмі малую колькасць чаго‑н. [Наталля:] Шчаслівая тым, што я патрэбны чалавек, што магу несці хоць крупінку цяжару, які лёг на плечы народа. Крапіва. У Ганны Сяргееўны яшчэ была крупінка надзеі, і яна рашыла трымацца да канца. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубі́на ж., прям., перен. дубина;

◊ крупі́на за крупі́най ганя́ецца з ~най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганя́цца несов.

1. (бежать, преследуя, догоняя) гоня́ться;

г. за за́йцам — гоня́ться за за́йцем;

2. разг. (стремиться, желая достичь, заполучить) гоня́ться;

г. за до́ўгім рублём — гоня́ться за дли́нным рублём;

г. за мо́днымі рэ́чамі — гоня́ться за мо́дными веща́ми;

3. страд. гоня́ться;

◊ крупі́на за крупі́най ганя́ецца з дубі́най — погов. крупи́нка за крупи́нкой гоня́ется с дуби́нкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)