крупі́на, -ы, мн. -ы, -пі́н, ж.

Асобнае зерне круп.

◊

Крупіна за крупінай ганяецца з дубінай (разм., жарт.) — пра вельмі рэдкую страву.

|| памянш. крупі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)