кра́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Вадаплаўная птушка сямейства чаек, водзіцца па адложыстых узбярэжжах рэк, азёр і харчуецца рыбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кра́чка кра́чкі
Р. кра́чкі кра́чак
Д. кра́чцы кра́чкам
В. кра́чку кра́чак
Т. кра́чкай
кра́чкаю		 кра́чкамі
М. кра́чцы кра́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кра́чка ж., зоол. кра́чка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́чка зоол. кра́чка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Вадзяная птушка сямейства чаек з доўгімі вузкімі крыламі, вілападобным хвастом і прамой дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кра́чка ’вадзяная птушка сямейства чаек’ (ТСБМ). Да кракаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Крач ’крачка, птушка, падобная да чайкі’ (Ян.). Гл. крачка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рыба́лка 1 ’рыбная лоўля’ (ТСБМ). Ад ры́ба (гл.)

Рыба́лка 2 ’рыбак’ (Нас., Ян., Бяльк.; гом., Нар. словатв.; КЭС), ’чайка’ (хойн.), ’крачка балотная’ (Байк. і Некр.). Ад рыба́лка 1 (гл.). Перанос назвы працэсу на ўтваральніка дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)