кра́паць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаць дробнымі кроплямі (пра дождж).

Стаў к. дождж.

2. Пакрываць крапам што-н.

К. чарнілам на паперу.

|| наз. кра́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́паць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кра́паю кра́паем
2-я ас. кра́паеш кра́паеце
3-я ас. кра́пае кра́паюць
Прошлы час
м. кра́паў кра́палі
ж. кра́пала
н. кра́пала
Загадны лад
2-я ас. кра́пай кра́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кра́паючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кра́паць несов.

1. (о дожде) кра́пать, ка́пать; накра́пывать;

2. (покрывать крапом) кра́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падаць дробнымі каплямі (пра дождж). Калі пачаў крапаць дождж, Вася пакрыў жыллё палаткай і скамандаваў дзецям забірацца ў сярэдзіну. Мележ.

2. Пакрываць крапінамі што‑н., наносіць крап. Крапаць чарнілам на паперу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крапа́ць 1 ’падаць дробнымі кроплямі, пырскаць, пакрываць крапінамі’ (ТСБМ, ТС, Сл. паўн.-зах.). Да крапіць 1 (гл.).

Крапа́ць 2 ’начыняць, фаршыраваць’ (Сл. паўн.-зах., Малч., Шн., Нар. сл.). Ці не да корпацца (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

закра́паць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак.

Пачаць крапаць.

Пад вечар закрапаў дожджык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакра́пваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Злёгку, з перапынкамі крапаць (пра дождж).

Стаў п. дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крапать несов.

1. (о дожде) кра́паць, ка́паць;

2. (покрывать крапом) кра́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закра́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць крапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́панне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. крапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)