кра́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кра́мка кра́мкі
Р. кра́мкі кра́мак
Д. кра́мцы кра́мкам
В. кра́мку кра́мкі
Т. кра́мкай
кра́мкаю		 кра́мкамі
М. кра́мцы кра́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кра́мка ж., уменьш. ла́вочка, лавчо́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Памянш. да крама; невялікая крама. [Волька] ўжо абышла кааператыўныя крамкі: купіла газы, цукерак дзецям, мыла, дастала і хусцінку старой. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́ма, -ы, мн. -ы, крам і -аў, ж.

Магазін.

Купіць у краме.

Вакол крам ды зноў к нам (прыказка).

|| памянш. кра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

|| прым. кра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Крамо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крамо́к
Р. Крамка́
Д. Крамку́
В. Крамо́к
Т. Крамко́м
М. Крамку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лавчо́нка пренебр. кра́мка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кнігалю́б, ‑а, м.

Любіцель і знавец кніг; бібліяфіл. Усё цікавае адразу расхопліваюць прагныя кнігалюбы, якія прыходзяць, калі крамка толькі адчыняецца. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Крэміна́ ’баразснка ў зубе каня’ (ТС). Да крама. крамка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ла́вочка​II уменьш.

1. (торговое заведение) кра́мка, -кі ж.;

2. перен., презр. шахра́йская кра́мка; (шайка) хе́ўра, -ры ж.;

устро́или там ла́вочку зрабі́лі там шахра́йскую кра́мку;

э́то одна́ ла́вочка гэ́та адна́ хе́ўра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рунду́к ’невялікая крамка на рынку’, ’куфар для прыпасаў’ (Бяльк.), ’куфар’, ’турбіна’ (Касп.). Параўн. укр. рунду́к ’ганак, прылавак’, рус. рунду́к ’узвышэнне’, ’прылавак з скрынкамі’. З цюрк. orunduk ’падушка, сядзенне’, тат. urunduk ’сядзенне’ (Фасмер, 3, 517).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)