кра́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кра́мка кра́мкі
Р. кра́мкі кра́мак
Д. кра́мцы кра́мкам
В. кра́мку кра́мкі
Т. кра́мкай
кра́мкаю		 кра́мкамі
М. кра́мцы кра́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кра́мка ж., уменьш. ла́вочка, лавчо́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кра́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Памянш. да крама; невялікая крама. [Волька] ўжо абышла кааператыўныя крамкі: купіла газы, цукерак дзецям, мыла, дастала і хусцінку старой. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́мка ж памянш kléiner Láden, kléine Búde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крамка

Том: 16, старонка: 89.

img/16/16-089_0407_Крамка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

кра́ма, -ы, мн. -ы, крам і -аў, ж.

Магазін.

Купіць у краме.

Вакол крам ды зноў к нам (прыказка).

|| памянш. кра́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

|| прым. кра́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Крамо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Крамо́к
Р. Крамка́
Д. Крамку́
В. Крамо́к
Т. Крамко́м
М. Крамку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лавчо́нка пренебр. кра́мка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boutique

[bu:ˈti:k]

n.

мо́дная кра́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кнігалю́б, ‑а, м.

Любіцель і знавец кніг; бібліяфіл. Усё цікавае адразу расхопліваюць прагныя кнігалюбы, якія прыходзяць, калі крамка толькі адчыняецца. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)