ко́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́шаны |
ко́шаная |
ко́шанае |
ко́шаныя |
| Р. |
ко́шанага |
ко́шанай ко́шанае |
ко́шанага |
ко́шаных |
| Д. |
ко́шанаму |
ко́шанай |
ко́шанаму |
ко́шаным |
| В. |
ко́шаны (неадуш.) ко́шанага (адуш.) |
ко́шаную |
ко́шанае |
ко́шаныя (неадуш.) ко́шаных (адуш.) |
| Т. |
ко́шаным |
ко́шанай ко́шанаю |
ко́шаным |
ко́шанымі |
| М. |
ко́шаным |
ко́шанай |
ко́шаным |
ко́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́шаны |
ко́шаная |
ко́шанае |
ко́шаныя |
| Р. |
ко́шанага |
ко́шанай ко́шанае |
ко́шанага |
ко́шаных |
| Д. |
ко́шанаму |
ко́шанай |
ко́шанаму |
ко́шаным |
| В. |
ко́шаны (неадуш.) ко́шанага (адуш.) |
ко́шаную |
ко́шанае |
ко́шаныя (неадуш.) ко́шаных (адуш.) |
| Т. |
ко́шаным |
ко́шанай ко́шанаю |
ко́шаным |
ко́шанымі |
| М. |
ко́шаным |
ко́шанай |
ко́шаным |
ко́шаных |
Кароткая форма: ко́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ко́шаны
1. прич. ко́шенный;
2. прил. ко́шеный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад касіць.
2. у знач. прым. Скошаны. Кошаны луг. Кошаная трава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што і чаго.
Косячы, перайсці мяжу, скасіць лішняе, што належыць іншаму.
|| незак. зако́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., чаго.
Косячы, нарыхтаваць якую-н. колькасць травы, сена.
Н. воз травы.
Н. жывёле сена на зіму.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.
1. Закончыць касьбу чаго-н.
Д. пожню.
2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.
Д. да канавы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.
1. Скасіць невялікую частку чаго-н. (ад краю).
А. траву ад дарогі.
2. Пакасіць пэўны час; скончыць касьбу.
Ён тры дні адкасіў.
3. Адпрацаваць на касьбе ўзамен за што-н.
А. за доўг.
|| незак. адко́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)