ко́шаны
прыметнік, адносны
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			ко́шаны | 
					ко́шаная | 
					ко́шанае | 
					ко́шаныя | 
					
		
			| Р. | 
			ко́шанага | 
					ко́шанай ко́шанае | 
					ко́шанага | 
					ко́шаных | 
					
		
			| Д. | 
			ко́шанаму | 
					ко́шанай | 
					ко́шанаму | 
					ко́шаным | 
					
		
			| В. | 
			ко́шаны (неадуш.) ко́шанага (адуш.) | 
					ко́шаную | 
					ко́шанае | 
					ко́шаныя (неадуш.) ко́шаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			ко́шаным | 
					ко́шанай ко́шанаю | 
					ко́шаным | 
					ко́шанымі | 
					
		
			| М. | 
			ко́шаным | 
					ко́шанай | 
					ко́шаным | 
					ко́шаных | 
					
		
 
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ко́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
		
			| м. | 
			ж. | 
			н. | 
			
			
			
			
			- | 
			
	
	
		
			| Н. | 
			ко́шаны | 
					ко́шаная | 
					ко́шанае | 
					ко́шаныя | 
					
		
			| Р. | 
			ко́шанага | 
					ко́шанай ко́шанае | 
					ко́шанага | 
					ко́шаных | 
					
		
			| Д. | 
			ко́шанаму | 
					ко́шанай | 
					ко́шанаму | 
					ко́шаным | 
					
		
			| В. | 
			ко́шаны (неадуш.) ко́шанага (адуш.) | 
					ко́шаную | 
					ко́шанае | 
					ко́шаныя (неадуш.) ко́шаных (адуш.) | 
					
		
			| Т. | 
			ко́шаным | 
					ко́шанай ко́шанаю | 
					ко́шаным | 
					ко́шанымі | 
					
		
			| М. | 
			ко́шаным | 
					ко́шанай | 
					ко́шаным | 
					ко́шаных | 
					
		
 
	Кароткая форма: ко́шана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		prym2009,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ко́шаны
1. прич. ко́шенный;
2. прил. ко́шеный
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ко́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад касіць.
2. у знач. прым. Скошаны. Кошаны луг. Кошаная трава.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
закасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што і чаго.
Косячы, перайсці мяжу, скасіць лішняе, што належыць іншаму.
|| незак. зако́шваць, -аю, -аеш, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
накасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., чаго.
Косячы, нарыхтаваць якую-н. колькасць травы, сена.
Н. воз травы.
Н. жывёле сена на зіму.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
дакасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.
1. Закончыць касьбу чаго-н.
Д. пожню.
2. Скасіць да пэўнага месца, да пэўнай мяжы.
Д. да канавы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
адкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.
1. Скасіць невялікую частку чаго-н. (ад краю).
А. траву ад дарогі.
2. Пакасіць пэўны час; скончыць касьбу.
Ён тры дні адкасіў.
3. Адпрацаваць на касьбе ўзамен за што-н.
А. за доўг.
|| незак. адко́шваць, -аю, -аеш, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)