ко́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад касіць.
2. у знач. прым. Скошаны. Кошаны луг. Кошаная трава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)