камко́р м., воен. (камандзі́р ко́рпуса) комко́р (команди́р ко́рпуса)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

комко́р (команди́р ко́рпуса) воен. камко́р, -ра м. (камандзі́р ко́рпуса).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́рпус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́рпус карпусы́
ко́рпусы
Р. ко́рпуса карпусо́ў
Д. ко́рпусу карпуса́м
В. ко́рпус карпусы́
ко́рпусы
Т. ко́рпусам карпуса́мі
М. ко́рпусе карпуса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абво́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. абвесці.

2. Лінія ўмацаванняў вакол чаго-н. (спец.).

Унутраны а.

3. часцей мн. (абво́ды, -аў). Вонкавыя абрысы корпуса судна (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блок-ко́рпус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. блок-ко́рпус блок-ко́рпусы
Р. блок-ко́рпуса блок-ко́рпусаў
Д. блок-ко́рпусу блок-ко́рпусам
В. блок-ко́рпус блок-ко́рпусы
Т. блок-ко́рпусам блок-ко́рпусамі
М. блок-ко́рпусе блок-ко́рпусах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кадэ́т¹, -а, М -дэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі: выхаванец кадэцкага корпуса (сярэдняй ваенна-навучальнай установы; гіст.).

2. Выхаванец, вучань сярэдняй вайсковай навучальнай установы.

|| прым. кадэ́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камко́р, ‑а, м.

Камандзір корпуса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стры́нгер, ‑а, м.

Спец. Падоўжны брус цвёрдай абшыўкі корпуса судна (самалёта), які з’яўляецца апорай і надае ўстойлівасць.

[Англ. stringer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штэ́вень, штаўня, м.

Спец. Асабліва трывалая частка корпуса судна, якой завяршаецца каркас судна на носе і карме.

[Гал. steven.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рпусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да корпуса (у 2, 3 і 4 знач.). Корпусны плуг. Корпусная абшыўка карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)