штэ́вень, штаўня, м.
Спец. Асабліва трывалая частка корпуса судна, якой завяршаецца каркас судна на носе і карме.
[Гал. steven.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)