стры́нгер, ‑а, м.
Спец. Падоўжны брус цвёрдай абшыўкі корпуса судна (самалёта), які з’яўляецца апорай і надае ўстойлівасць.
[Англ. stringer.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)