ко́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́пія ко́піі
Р. ко́піі ко́пій
Д. ко́піі ко́піям
В. ко́пію ко́піі
Т. ко́піяй
ко́піяю		 ко́піямі
М. ко́піі ко́піях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́пія, -і, мн. -і, -пій, ж.

1. Дакладнае ўзнаўленне, паўтарэнне чаго-н., зробленае з арыгінала; новы экзэмпляр.

К. карціны.

Зняць копію з пасведчання аб нараджэнні.

2. перан. Пра каго-н. (што-н.), вельмі падобнага да другога (на другое).

Сын — к. свайго бацькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́пія ж., прям., перен. ко́пия;

к. карці́ны — ко́пия карти́ны;

ён к. свайго́ ба́цькі — он ко́пия своего́ отца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́пія, ‑і; Р мн. ‑пій; ж.

1. Новы экземпляр чаго‑н., зроблены дакладна па арыгіналу, тоесны арыгіналу. Копія дыплома. Копія карціны. Зняць копію пасведчання.

2. Разм. Пра каго‑н., вельмі падобнага да каго‑н. другога. Аляксей — .. копія бацькі: такі ж худы, цыбаты, з бледным нервовым тварам. Ракітны.

[Ад лац. copia — мноства, запас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́пия ко́пія, -піі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ксерако́пія, -і, мн. -і, -пій, ж.

Копія, здымак, атрыманыя шляхам ксераграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтэ́нтык, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Арыгінал чаго-н., не копія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлако́пія, -і, мн. -і, -пій, ж.

Копія чарцяжа, зробленая на святлоадчувальнай паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фотако́пія, ‑і, ж.

Копія якога‑н. дакумента, рукапісу і пад., зробленая фатаграфічным спосабам; фатаграфічная копія. Фотакопіі рукапісаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зле́пак, -пка, мн. -пкі, -пкаў, м.

Копія, злепленая з чаго-н.

З. з медаля.

|| прым. зле́пачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)