ко́нтур
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́нтур |
ко́нтуры |
| Р. |
ко́нтуру |
ко́нтураў |
| Д. |
ко́нтуру |
ко́нтурам |
| В. |
ко́нтур |
ко́нтуры |
| Т. |
ко́нтурам |
ко́нтурамі |
| М. |
ко́нтуры |
ко́нтурах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ко́нтур, -у, мн. -ы, -аў, м.
Абрыс, лінія, якая ачэрчвае што-н.
К. лесу.
К. будынка.
|| прым. ко́нтурны, -ая, -ае.
○
Контурная карта — геаграфічная карта, на якую нанесены толькі абрысы вадаёмаў і сушы.
Контурная лінія — перарывістая лінія з кропак або кароткіх рысак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́нтур, -ру м. ко́нтур, очерта́ние ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́нтур, ‑у, м.
Абрыс, лінія, якая ачэрчвае форму прадмета. Контуры гор вырысоўваліся на гарызонце. Начарціць контуры цела. □ Доўгія стракатыя цені трацілі свае контуры, мякчэлі, расплываліся і знікалі. Дуброўскі.
[Фр. contour.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́брис абры́с, -су м., ко́нтур, -ру м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
о́черк
1. (краткое описание) на́рыс, -са м.;
2. (контур, очертание) уст. абры́с, -су м., ко́нтур, -ру м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́фільны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да профілю (у 1, 2 знач.). Профільны контур. Профільнае сячэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
очерта́ние ср. абры́с, -су м., ко́нтур, -ру м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́рыс, ‑а, м.
Абрыс, контур. Новае будоўлі вырыс Яго за небакрай вядзе ізноў. Гаўрусёў. Вырысы скал-малахітаў Пакрыты маўклівай тайгой. Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)