ко́нтур

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нтур ко́нтуры
Р. ко́нтуру ко́нтураў
Д. ко́нтуру ко́нтурам
В. ко́нтур ко́нтуры
Т. ко́нтурам ко́нтурамі
М. ко́нтуры ко́нтурах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)