Verbum

го́йкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Вымаўляць, выкрыкваць «гой». [Янук (скачучы, гойкае):] Гой, гой! Вяселле пачынаецца! Козел.

паўнале́тні, ‑яя, ‑яе.

Які дасягнуў паўналецця. [Лабыш:] Ну, бяры свае паперы: ты ўжо паўналетняя і павінна сама здымаць працэнты. Козел.

настара́цца, ‑раюся, ‑раешся, ‑раецца; зак. (пераважна з адмоўем).

Стараннямі зарабіць, набыць у дастатковай колькасці. [Лабыш:] На ўсіх гультаёў хлеба не настараешся. Козел.

апаля́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Прымусіць апалячыцца. [Люба:] І вы, дзядзька, далі сябе апалячыць?! Проста не хочацца верыць у гэта. Козел.

галу́біцца, ‑біцца; незак.

Нар.-паэт. Мілавацца, песціць, лашчыць адзін аднаго. [Міхась (да Адася і Надзі):] Ну, галубкі, досыць галубіцца вам! Прызнавайцеся, калі вяселле ваша гуляем? Козел.

ша́ферка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Старшая дружка нявесты ў вясельным абрадзе. [Люба:] Дык будзь, Надзенька, у мяне за першую шаферку. Козел.

ко́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Разм. Тое, што і колікі. [Леснічыха:] Я зелляў шмат маю і ўсім памагаю ад кашлю і колькі, ад усялякай колькі... Козел.

загла́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

1. Выраўнавацца, стаць гладкім. Складкі на сукенцы загладзіліся. Поўсць на кані загладзілася.

2. перан. Страціць вастрыню, стаць менш адчувальным. [Яніна:] Выдайце мяне за Лявона, і ўсё загладзіцца. Козел.

га́даўка, ‑і, ДМ ‑даўцы; Р мн. ‑давак; ж.

Разм. лаянк. Пра жанчыну, учынкі якой выклікаюць агіду, асуджэнне. [Лабыш:] О, пакуль мы думалі, гадалі, дык гэта гадаўка жывым багажом абзавесціся ўспела. Козел.

сканфу́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сканфузіць.

2. у знач. прым. Які адчувае няёмкасць; збянтэжаны. Сканфужаны Ганецкі хавае грошы ў кішэню. Козел. // Які выражае стан няёмкасці, збянтэжанасці. Сканфужаны твар. Сканфужаны выгляд.