Verbum

сканфу́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сканфузіць.

2. у знач. прым. Які адчувае няёмкасць; збянтэжаны. Сканфужаны Ганецкі хавае грошы ў кішэню. Козел. // Які выражае стан няёмкасці, збянтэжанасці. Сканфужаны твар. Сканфужаны выгляд.