Кляшчы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кляшчы́
Р. Кляшчо́ў
Д. Кляшча́м
В. Кляшчы́
Т. Кляшча́мі
М. Кляшча́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кляшчы́ 1 ’абцугі’ (Сцяшк., Мат. Маг., Сл. паўн.-зах.). Гл. клешчы 1.

Кляшчы́ 2 ’клюшні’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. клюшня 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кле́шч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кле́шч кляшчы́
Р. кляшча́ кляшчо́ў
Д. кляшчу́ кляшча́м
В. кляшча́ кляшчо́ў
Т. кляшчо́м кляшча́мі
М. кляшчы́ кляшча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клешч, кляшча́, мн. кляшчы́, кляшчо́ў, м.

Невялікая членістаногая жывёліна атрада павукападобных, якая паразітуе на целе чалавека, жывёлы, а таксама на раслінах.

|| прым. клешчавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арга́совый арга́савы;

арга́совые клещи́ арга́савыя кляшчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́лавы: ~вая кіслата́ хим. га́лловая кислота́;

~выя немато́ды — зоол. га́лловые немато́ды;

~выя кляшчы́ — зоол. га́лловые клещи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́лловый / га́лловая кислота́ хим. га́лавая кіслата́;

га́лловая немато́да зоол. га́лавая немато́да;

га́лловые клещи́ зоол. га́лавыя кляшчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)