клясці́ся, кляну́ся, кляне́шся, кляне́цца; клянёмся, кленяце́ся, кляну́цца; кля́ўся, кляла́ся, -ло́ся; кляні́ся; незак.
1. чым і без дап. Даваць клятву; урачыста абяцаць што-н.; прысягаць.
Клянёмся Радзіму аберагаць.
К. ў вернасці сябрам.
2. Праклінаць каго-н.
|| зак. паклясці́ся, -кляну́ся, -кляне́шся, -кляне́цца; -клянёмся, -кленяце́ся, -кляну́цца; пакля́ўся, -кляла́ся, -ло́ся; -кляні́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
клясці́ся
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
кляну́ся |
клянё́мся |
| 2-я ас. |
кляне́шся |
кленяце́ся |
| 3-я ас. |
кляне́цца |
кляну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
кля́ўся |
клялі́ся |
| ж. |
кляла́ся |
| н. |
кляла́ся
кляло́ся |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
кляні́ся |
кляні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
кленучы́ся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
клясці́ся несов.
1. кля́сться; дава́ть (приноси́ть) кля́тву;
2. проклина́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клясці́ся, клянуся, клянешся, клянецца; клянёмся, кленяцеся; пр. кляўся, клялася, ‑лося; незак., чым і без дап.
1. Даваць клятву, урачыста абяцаць што‑н.; прысягаць. Клянёмся мы — Радзімы чэсць і славу Цераз баі дастойна пранясём! Бачыла. Сумленнем кляўся чыстым ён, Жыццём ён кляўся чыстым, — Любіць свой край да скону дзён, Як любяць камуністы. Бялевіч. // Разм. Настойліва запэўніваць, пераконваць у чым‑н. Спірыдон кляўся і бажыўся, што куфэрак абы-каму не адкрыць. Асіпенка.
2. Разм. Сварачыся, праклінаць адзін аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паклясці́ся гл. клясціся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
клясться клясці́ся; (клятвенно уверять) прысяга́цца, прысяга́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бажы́цца, бажу́ся, бо́жышся, бо́жыцца; незак.
Клясціся імем Бога.
Не бажыцеся, вам і так вераць.
|| зак. пабажы́цца, -бажу́ся, -бо́жышся, -бо́жыцца.
|| наз. бажэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паклясці́ся, ‑клянуся, ‑клянешся, ‑клянецца; ‑клянёмся, ‑кленяцеся; пр. пакляўся, ‑клялася, ‑клялося.
Зак. да клясціся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Заклі́пацца, заклі́патісе ’клясціся’ (Сл. паўн.-зах.). Польск. разм. zaklepać ’зрабіць, абгаварыць, паабяцаць’. Відаць, бел. слова на польск. тэрыторыі з польск.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сурга́н ’неспакойны хлопец’ (Бяльк.); прозвішча Сурганаў Бірыла (Бел. антр., 3, 399) параўноўвае з укр. жарт. сурга́нити ’прасці’, сурга́нитися ’з цяжкасцю ісці, ехаць, клясціся’. Няясна; параўн. ЕСУМ (5, 479).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)