Verbum

schwören

* vt, vi

1) кля́сціся, прысяга́ць

bei séiner Éhre ~ — кля́сціся сваі́м го́нарам

Тréue ~ — кля́сціся ў ве́рнасці

2) прысяга́ць, дава́ць прыся́гу

3) (zu D) аб’яўля́ць сябе́ прыхі́льнікам (каго-н., чаго-н.)

betéuern

vt (D) (урачы́ста) запэўніваць, кля́сціся (у чым-н.)

Bláue

n (-n) блакі́т (нябёсаў)

das ~ vom Hímmel herúnterschwören* — клясці́ся ўсі́мі святы́мі

Héilige

sub m, f -en, -en рэл. святы́, -а́я

bei állen ~n schwören* — кля́сціся ўсі́мі святы́мі

Eid

m -es, -e кля́тва, прыся́га

éinen ~ léisten [áblegen] — прысяга́ць

éinen ~ schwören — кля́сціся

j-m den ~ ábnehmen* — прыво́дзіць каго́-н. да прыся́гі

den ~ bréchen* — пару́шыць кля́тву [прыся́гу]

Stein

m -(e)s, -e

1) ка́мень

◊ mir fiel ein ~ vom Hérzen — у мяне́ бы́ццам гара́ з плячэ́й звалі́лася

j-m ~e in den Weg légen [róllen] — рабі́ць каму́-н. перашко́ды

2) ко́стачка (у пладах)

3) шахм. фігу́ра; ша́шка

der ~ der Wéisen — філасо́фскі ка́мень

◊ bei j-m éinen ~ im Brett háben — мець до́брую рэпута́цыю ў каго́-н.

~ und Bein schwören — кля́сціся ўсі́м на све́це, кля́сціся і бажы́цца

es friert heute ~ und Bein — разм. сёння траску́чы маро́з

Ráche

f - по́мста, адпла́та;

~ brüten заду́мваць по́мсту;

~ üben [néhmen*] (an D) по́мсціць (каму-н.);

aus ~ у я́касці по́мсты, по́мсцячы;

~ schwö- ren* кля́сціся адпо́мсціць;

aus ~ für (A) у адпла́ту, каб адпо́мсціць;

~ über den Verräter! по́мста прада́ўцу!, прада́ўцу па заслу́гах!

léisten

vt

1) рабі́ць, выко́нваць

die geléistete Árbeit — вы́кананая рабо́та

2)

éinen Dienst ~ — ака́зваць паслу́гу

j-m Geséllschaft ~ — скла́сці каму́-н. кампа́нію

Ábbitte ~ — прасі́ць прабачэ́ння

Wíderstand ~ — супраціўля́цца

éine Záhlung ~ — зрабі́ць [уне́сці] плацеж

Hílfe ~ — дапамага́ць

éinen Eid ~ — прысяга́ць, кля́сціся

Fólge ~ — (па)слу́хаць, паслу́хацца

Gewähr [Bürgschaft] ~ — руча́цца

3)

sich (D) etw. ~ — дазваля́ць сабе́ што-н.

sich éine Fréchheit ~ — разм. дазво́ліць сабе́ дзёрзкасць