клясці́ся, кляну́ся, кляне́шся, кляне́цца; клянёмся, кленяце́ся, кляну́цца; кля́ўся, кляла́ся, -ло́ся; кляні́ся; незак.

1. чым і без дап. Даваць клятву; урачыста абяцаць што-н.; прысягаць.

Клянёмся Радзіму аберагаць.

К. ў вернасці сябрам.

2. Праклінаць каго-н.

|| зак. паклясці́ся, -кляну́ся, -кляне́шся, -кляне́цца; -клянёмся, -кленяце́ся, -кляну́цца; пакля́ўся, -кляла́ся, -ло́ся; -кляні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клясці́ся

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кляну́ся клянё́мся
2-я ас. кляне́шся кленяце́ся
3-я ас. кляне́цца кляну́цца
Прошлы час
м. кля́ўся клялі́ся
ж. кляла́ся
н. кляла́ся
кляло́ся
Загадны лад
2-я ас. кляні́ся кляні́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час кленучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

клясці́ся несов.

1. кля́сться; дава́ть (приноси́ть) кля́тву;

2. проклина́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клясці́ся, клянуся, клянешся, клянецца; клянёмся, кленяцеся; пр. кляўся, клялася, ‑лося; незак., чым і без дап.

1. Даваць клятву, урачыста абяцаць што‑н.; прысягаць. Клянёмся мы — Радзімы чэсць і славу Цераз баі дастойна пранясём! Бачыла. Сумленнем кляўся чыстым ён, Жыццём ён кляўся чыстым, — Любіць свой край да скону дзён, Як любяць камуністы. Бялевіч. // Разм. Настойліва запэўніваць, пераконваць у чым‑н. Спірыдон кляўся і бажыўся, што куфэрак абы-каму не адкрыць. Асіпенка.

2. Разм. Сварачыся, праклінаць адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кля́сціся schwören* vt, vi;

кля́ну́ся го́нарам! bei méiner Éhre!, auf Éhre!, mein Éhrenwort!;

кля́сціся ў ве́чнай дру́жбе [ве́чным сябро́ўстве] éwige Fréundschaft schwören*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паклясці́ся гл. клясціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клясться клясці́ся; (клятвенно уверять) прысяга́цца, прысяга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бажы́цца, бажу́ся, бо́жышся, бо́жыцца; незак.

Клясціся імем Бога.

Не бажыцеся, вам і так вераць.

|| зак. пабажы́цца, -бажу́ся, -бо́жышся, -бо́жыцца.

|| наз. бажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклясці́ся, ‑клянуся, ‑клянешся, ‑клянецца; ‑клянёмся, ‑кленяцеся; пр. пакляўся, ‑клялася, ‑клялося.

Зак. да клясціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vow​2 [vaʊ] v. абяца́ць; дава́ць заро́к, клясці́ся;

vow vengeance against smb. паклясці́ся адпо́мсціць каму́-н.;

vow and protest ≅ клясці́ся ўсі́мі святы́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)