клы́паць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Ісці марудна, накульгваючы, перавальваючыся з нагі на нагу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
клы́паць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
клы́паю |
клы́паем |
| 2-я ас. |
клы́паеш |
клы́паеце |
| 3-я ас. |
клы́пае |
клы́паюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
клы́паў |
клы́палі |
| ж. |
клы́пала |
| н. |
клы́пала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
клы́паючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
клы́паць несов., разг. ковыля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
клы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Марудна ісці, накульгваючы, перавальваючыся з нагі на нагу. Назаўтра Ніна бачыла Петруся зноў на полі. Ён прыкметна накульгваў, але неяк клыпаў з сажнем. Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Клы́паць ’марудна ісці, накульгваючы, перавальваючыся з нагі на нагу’ (ТСБМ, Нас., Мат. Гом., ТС, Др.-Падб., Нік. Посл., Сцяшк., Бір., Юрч., КЭС, лаг.). Лічыцца балтызмам. Рус. клыпаць ’тс’. Параўн. літ. klỹpti ’кульгаць’ (гл. Лаўчутэ, Балтизмы, 54 з літаратурай). Але, як адзначыў Трубачоў (Эт. сл., 10, 81–82), наяўнасць серб.-харв. кли̏пати(се) ’цяжка ісці, калываючыся ад стомы’, якое можна разглядаць як адпаведнік бел. клыпаць, укр. клипати, пярэчыць версіі аб балтыйскім паходжанні апошніх слоў і робіць верагоднай гіпотэзу аб прасл. klypati, якое адпавядае літ. klū́poti ’стаяць на каленях’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
клы́гаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Марудна ісці; клыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
клы́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Абл. Марудна ісці; клыпаць. Маўчыць Аўген, маўчыць Марына, А конік клыгае ступой. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заклы́паць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Клыпаючы, дабрацца куды‑н. Заклыпаць дадому.
заклы́паць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць клыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Клы́хаць ’клыпаць, павольна рухацца’ (Сцяшк.). Магчыма, кантамінацыя клішаць (гл.) і клыпаць (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Клы́баць ’кульгаць’ (Сл. паўн.-зах., Федар.). Гл. клыпаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)