клы́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Абл. Марудна ісці; клыпаць. Маўчыць Аўген, маўчыць Марына, А конік клыгае ступой. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)